Hoekom Loop 'n Hoender Sonder 'n Kop, Hoe Lank Kan Sy So Leef

2024 Outeur: Bailey Albertson | [email protected]. Laas verander: 2023-12-17 12:53

Waarom loop 'n hoender sonder 'n kop en is daar lewe sonder 'n brein?

Baie het al gehoor of selfs met hul eie oë gesien dat hy, nadat hy die kop van 'n hoender afgekap het, aanhou hardloop, sy vlerke klap en selfs probeer opstyg. Hoe kan hierdie feit verklaar word?

Waarom 'n hoender koploos kan loop

Op die trappe van evolusie het die rugmurg voorrang bo die brein. Dit was hy wat vroeër gevorm het en al die bewegings van lewende wesens beheer het. Op die oomblik het die rugmurg nie sy funksies verloor nie en stimuleer dit steeds refleksspierbewegings, hoewel dit die opdragte van die brein gehoorsaam.

Nadat die kop van 'n hoender afgekap is, kan dit nie doelgerigte aksies uitvoer nie, maar die spiere bly refleksief en trek die bevele uit van die rugmurg wat onmiddellik voor die slag ontvang word (natuurlik - om so vinnig en so vinnig as moontlik weg te hardloop hiervan). verskriklike plek).

Die rugmurg beheer die hoender se refleksbewegings.

Hoe lank kan 'n hoender hardloop nadat die kop afgesny is?

Nadat die kop afgesny is, is die hoender in pyn. Die tyd waartydens dit op die tuin gedra word, hang af van die bloedvloei. Soos by soogdiere, gaan krag met bloed verlore, en geleidelik sterf die lewende organisme.

Dit kan van 'n paar sekondes tot 20 minute duur, waartydens die voël pyn ervaar. Daarom word die slagtings aangeraai om die voël eers te verdoof en dan eers die kop af te kap. Dit verminder nie net die lyding van 'n lewende organisme nie, maar beïnvloed ook die smaak van vleis - dit verswak van langdurige pyn, die vesel word taai.

Kan ander diere vir 'n geruime tyd sonder kop lewe?

Trouens, nie net diere nie, maar ook 'n persoon kan nog 'n geruime tyd leef nadat hulle die kop afgesny het (wel, hoe om te leef - maak net soos 'n hoender refleks met arms en bene of pote, en maak ook jou mond oop, knip of draai die oë). Dit eindig gewoonlik binne 'n halwe minuut.

Hierdie vermoë is opgemerk selfs tydens die teregstelling van mense, toe hul koppe met 'n byl of direk met 'n guillotine-mes afgekap is. Die liggaam van die tereggestelde het getrek en die kop het die res van sy lewe 'geleef'.

Die teregstellers het soms selfs gekla dat die teregstellendes en na die dood die staat benadeel. Hulle koppe is in spesiale mandjies gegooi, waarvan hulle die stafies kon knaag.

Die verhaal van die koplose haan

'N Verbasende verhaal het in 1945 in Amerika, Colorado, afgespeel. Lloyd Olsen, wat besluit het om sy skoonmoeder, wat kom kuier het, te behaag, is die tuin in om 'n jong haan te slaan. Hy het besluit om sy kop so hoog as moontlik af te kap - skoonma was mal oor hoendernekke. Maar sonder om met 'n byl te slaan, raak hy nie aan die halsaar nie en laat hy selfs een oor aan die haan oor. Die bloeding stop vinnig, die haan gedra hom soos gewoonlik. Lloyd besluit om hom dop te hou.

Die haan, wat die eienaar later Mike genoem het, verskil nie van sy medemens nie, het probeer om kos te pluk en selfs kraai. Natuurlik het die een of die ander nie gewerk nie, maar die eienaar het hom gehelp: hy het die kos in die slukderm gesit en water daar uit 'n pipet ingespuit. Die opening van die slukderm en die asemhalingsbuis moes gereeld skoongemaak word sodat die slym nie vergeet word nie.

Rooster Mike het bekend geword omdat hy 18 maande koploos was

Mike is in die Guinness Book of Records gelys, en die Lloyd-familie het ryk geword deur betaalde uitstallings te reël. Die haan het nog 1,5 jaar sonder kop geleef, grootgeword en vet geword. Hy sterf onder toesig van die eienaar, wat nie betyds sy lugweë wat met slym verstop is, kon skoonmaak nie.

Dit is uiters onaangenaam om te kyk na 'n gekwelde hoender wat sonder kop en pyn in die tuin rondhardloop. Baie mense weier om dit heeltemal te eet. Maar as daar reeds besluit word om die voël te slag, moet dit so gedoen word dat dit 'n minimum van pyniging ervaar.