Die Geskiedenis Van Die Sowjet-traliewerk En Die Kern Van Die Toepassing Daarvan

2024 Outeur: Bailey Albertson | [email protected]. Laas verander: 2023-12-17 12:53

Waarom is daar drie spieëls in die Sowjet-traliewerk, en nie twee nie?

Baie wat die era van sosialisme in ons land gevind het, onthou die meubelstuk wat traliewerk genoem word. Dit het meestal in die gang gestaan en is nie net gebruik om die gasvrou te verfraai nie, maar ook as opbergplek vir verskillende kleinighede. Nie almal weet egter dat ons die voorkoms van traliewerk te danke het aan Franse modevroue wat lank voor die skepping van die USSR geleef het nie.

Waarom "traliewerk"

As ons in die 17de eeu na Frankryk terugkeer, na die regeringstydperk van koning Lodewyk XV, sal ons met presisie sien hoe gerespekteerde ryk dames, eremeisies en vrouens van aristokrate hul krulle regruk vir die volgende wonderlike vakansie en vergaderings. Onder hulle was die tot vandag toe beroemde Jeanne-Antoinette Poisson, sy is die Marquise de Pompadour, en sy is ook die gunsteling van die koning van Frankryk, met die uitvinding van die traliewerk.

Die woord "treillage" is van Franse oorsprong (treillage) en vertaal as 'n driedelige spieël. Hierdie ontwerp lyk soos 'n kabinet met laaie en drie spieëls: een hoof en meestal is die grootste aan die spieëltafel geheg, en twee sykante bly skuifbare "uitbreidings" van die middelste spieël.

Dit is nie verbasend dat so 'n tafel byna die belangrikste meubelstuk geword het in die kamers van fashionistas wat so 'n luukse kon bekostig nie. Dikwels was dit van ligte skakerings, en verguld is op bisarre vorms aangebring. Hoe ryker die eienaar van hierdie vrouetendens was, hoe meer gesofistikeerd het dit gelyk, en die prys was 'n paar keer hoër. Gegalvaniseer volgens al die reëls van die Rococo-styl, het traliewerk dit vir meisies en vroue moontlik gemaak om hulself vanuit enige hoek te sien, sodat hulle hul kapsel kan regstel, 'n verfrommelde rok opmerk, of bloot hul rug reguit kan maak, flirt en glimlag vir hul nadenke.

Baie mense skryf 'n ander naam toe aan die traliewerk - pierglas, hoewel dit in werklikheid twee verskillende dinge is. Die belangrikste kenmerk is dat die spieëltafel net een spieël het, wat 'n enkele kykhoek op die gesig en bolyf gee. Terwyl traliewerk, benewens die aantal spieëls, ook in verskillende groottes verskil: van tafelblad tot byna volle hoogte.

Waarom is drie spieëls nodig?

Meer as een eeu het verloop sedert die traliewerk geskep is, maar selfs in die dae van ons oumas en oumagrootjies het dit nog steeds nie sy relevansie verloor nie. Onder die USSR was sulke meubels skaars 'n direkte aanduiding van weelde, want dit het baie eenvoudig gelyk en was in elke tweede woonstel, byvoorbeeld 'n tapyt of 'n vloerlamp. Gepoleerde donker hout en drie spieëls sonder rame en patrone - die Sowjet-verpersoonliking van die eens Franse boom.

Met verloop van tyd het nie net die voorkoms van so 'n tafel verander nie, maar ook 'n sekere funksionele komponent: in plaas van 'n verskeidenheid vroue se skoonheidsmiddels en parfuum, het hulle daarop besluit: huissleutels, kleingeld uit die winkel, soms selfs gereedskap, knoppies en ander toerusting vir sny en naaldwerk. Vanuit 'n eksklusiewe dameshoek het dit verander in 'n soort voetstuk met 'n ongewone spieël wat in die gang staan vir algemene gebruik van familielede.

Ten spyte van dit alles, het die traliewerk nie sy belangrikste kenmerk verloor nie. Hy het inderdaad die hoofassistent gebly in die konstruksie van komplekse haarstyle vir vroue en alledaagse stilering. Onmisbaarheid kom tot uiting in die feit dat 'n meisie in die een kantspieël van voor af na haar weerkaatsing kan kyk, op dieselfde oomblik 'n syaansig in die groot middenspieël en in die derde een van agter af kan sien. Daarom bestaan die traliewerk uit drie spieëls, nie twee nie, wat 'n interessante oplossing bied vir een van die vroue se behoeftes.