Die Wreedste Wette Van Die Tyd Van Die USSR: TOP-5

2024 Outeur: Bailey Albertson | [email protected]. Laas verander: 2023-12-17 12:53

Die wreedste wette van die tyd van die USSR

In Rusland en ander lande in die wêreld is daar baie vreemde wette wat belaglik lyk. Gedurende die Sowjet-era was die owerhede veral gesofistikeerd. Die wreedste wette van die USSR verras met hul genadeloosheid. Miljoene mense het gely as gevolg van hul optrede.

Wet wat handel verbied

Een van die eerste wrede wette. Dit is reeds in November 1918 aangeneem. Die besluit het handel- en kommoditeitsgeldverhoudinge verbied. Die doel was om die verspreiding van alle goedere in die hande van die owerhede te hou. Markverhoudinge is vervang deur natuurlike uitruil. Boere wat graan verbou het, moes dus met brood na die stad kom om in ruil daarvoor die nodige huishoudelike goedere te ontvang.

Die ideologiese agtergrond is dat die Bolsjewiste, teen die agtergrond van verwoesting en verarming, niks gehad het om die groot leër (amper 5 en 'n half miljoen soldate) te voed nie, en die party het dus graanvoorrade gemonopoliseer.

Mense wat onwettig handel gedryf het, is voortdurend gevang. Hulle is in die tronk gesit, en die owerhede het periodiek opsetlike teregstellings gehou. Die besluit het gelei tot 'n verskriklike hongersnood wat miljoene lewens geëis het. Die Bolsjewiste moes hulle na ander lande wend vir hulp. Die wet is in 1921 herroep.

Wet op drie stukkies

Dit is in Augustus 1932 goedgekeur. Enige diefstal van kollektiewe plaaseiendom, selfs voedsel, is swaar gestraf. Die wet is aangeneem namate gevalle van diefstalle uit staatsvelde meer gereeld geword het, en die land met hongersnood bedreig is.

Doodstraf is die doodstraf. As die diefstal geforseer is (daar is niks om die kinders te voed nie), word die oortreder met 10 jaar gevangenisstraf gedreig. Die wet het nie die hoeveelheid gesteelde goedere bepaal waarvoor die straf gevolg het nie. Daarom is selfs drie aartjies wat uit 'n kollektiewe plaasveld gepluk is, beskou as 'n bewys van 'n ernstige misdaad.

In 1936 is die beslissings van die hof hersien, die gevangenes is vrygelaat, aangesien die gevangenisse binne drie jaar oorvol was.

Straf van minderjarige kinders

Die wet is in April 1935 goedgekeur. Die ouderdom van verantwoordelikheid vir misdade is verlaag tot 12 jaar (in plaas van 14). Veroordeelde tieners is in die tronk gesit. Maar hulle kon eers vanaf die ouderdom van 18 tereggestel word.

Die wet is aanvaar omdat die kollektiewe en massale onteiening van kulaks, die dakloosheid en misdaad van kinders toegeneem het. Tieners het in bendes verenig, diefstalle en moorde gepleeg. Ondanks kritiek van buitelandse lande, selfs vriendelike lande, het die wet tot 1959 geduur.

Oor die verhuising na die buiteland

Dit is in Junie 1935 goedgekeur. As 'n burger van die USSR na 'n vreemde land vlug, word dit as 'n verraad van die vaderland beskou. Die betrapte oortreders is tereggestel.

Die wet het veral die militêre en staatsamptenare geraak, aangesien hulle meestal in die buiteland ontsnap het. Gewone mense kon nie na 'n ander land ontsnap nie, behalwe diegene wat in die grensgebied gewoon het. Die projek is aanvaar omdat die aantal ontsnappings in die buiteland al hoe meer in die laat 1920's was.

Familielede van die oortreder, wat nie wetstoepassingsagentskappe oor die beplande misdaad ingelig het nie, het 5 tot 10 jaar tronkstraf gekry met volledige beslaglegging op eiendom. As die familielede nie van 'n toekomstige oortreding vermoed het nie, is hulle met 'n vyf-jarige ballingskap na Siberië gedreig.

Die wet is gekanselleer ná die ineenstorting van die USSR. Maar tydens die ontdekking van Khrushchev, het die owerhede die straf hersien. Die vlugtelinge is nie meer tereggestel nie, en hul familielede is nie gestraf nie.

Laat vir werkwetgewing

In Junie 1940, as 'n burger 20 minute te laat was vir werk, was dit neerkom op afwesigheid. Goeie redes is oorweeg: siekte, brand of ander oormag. Dit was ook verbode om op te hou en na 'n ander plek te trek sonder die toestemming van die baas. Die wet was daarop gemik om massa-ontslag van werkers te verminder.

Die werknemer is gestraf met bykomende korrektiewe arbeid, en 'n kwart van sy salaris is ook van hom weerhou. Albei maatreëls was vir ses maande van krag. As die werknemer weer tydens die vonnisoplegging oorgeslaan het of laat was, word hy met gevangenisstraf gedreig.

Meer as sestien jaar is ongeveer 3 miljoen mense gestraf. Die wet is in April 1956 herroep.

In die sosialistiese staat was daar ander wrede wette (oor die reg op genadedood, oor die onteiendes, oor die produksie van produkte van lae gehalte). Almal is geleidelik gekanselleer.