Verlate Stede Van Rusland, Waarom Het Hulle So Geword?

2024 Outeur: Bailey Albertson | [email protected]. Laas verander: 2023-12-17 12:53

7 verlate stede in Rusland - waarom niemand daarin woon nie

Op die kaart van Rusland is daar baie nedersettings wat hul bloeitydperk lankal deurgemaak het. En sommige van hulle het heeltemal opgehou om te bestaan.

Khalmer-Yu (Komi)

In 1942 ontdek geoloë in die Komi Republiek groot neerslae van steenkool van die waardevolle 'graad K', wat onvervangbaar is in die produksie van coke. Die ontwikkeling het 'n jaar later begin, en in 1957 is die eerste myn in gebruik geneem. Ongeveer 250 ton steenkool is per dag ontgin, wat brandstof aan die nabygeleë gebiede voorsien.

Die proses was pynlik, onlustepolisie het deure uitgeslaan en diegene wat nie wou vertrek nie, met geweld uitgehaal. Baie gesinne het geen huisvesting ontvang nie. Nou regverdig Khalmer-Yu sy naam volledig, wat uit Nenets vertaal word as 'Vallei van die Rivier van die Dood'.

Kolendo (Sakhalin-streek)

Die dorpie Kolendo kry sy naam van 'n nabygeleë meer. In 1979 het meer as 2000 mense daar gewoon, in die noorde van Sakhalin-eiland. Hul belangrikste beroep was die produksie van olie uit 'n put wat in 1963 begin werk het.

Die herstel van die nedersetting word as hopeloos beskou en die meeste mense is hervestig. Teen 2010 het geen enkele persoon daarin oorgebly nie, hoewel Kolendo volgens die dokumente nog nie amptelik afgeskaf is nie.

Jubeljaar (permeterrein)

Die nedersetting Yubileiny is in 1957 gestig. Sy inwoners het hoofsaaklik gewerk by die Shumikhinskaya-myn van die Kizelovsky-steenkoolkom. Voor die ineenstorting van die Sowjet-Unie was daar meer as 11 duisend mense daarin. Uitbreiding tot 60 duisend.

Ek kon die situasie en 'n regstreekse oproep aan V. Poetin in 2010 nie verander nie. In die dorpie, wat volgens plaaslike inwoners 'lyk soos' na 'n bomaanval ', het niks na die koms van die kommissie verander nie.

Nizjneyansk (Jakoetië)

In 1936 verskyn 'n klein rivierhawe op die kaart in die Ust-Yansky ulus van Jakoetië, waarvan die ligging gerieflik is vir die vervoer van goedere vir goudmynwerkers en geoloë van verkenningspartye. In 1954 is besluit om 'n groot vervoernaaf te skep en 'n stedelike nedersetting vir sy werkers te bou.

In die beste jare het meer as 3 500 duisend mense daar gewoon. Nou is hierdie nedersetting feitlik dood. Daar is baie min mense oor en dit lyk asof Nizhneyansk binnekort sal ophou bestaan.

Finval (Kamtsjatka)

Finval (ook Bechevinka of Petropavlovsk-Kamchatsky-54) is in 1960 gestig as 'n garnisoendorpie vir militêre families. Dit was die basis vir 12 duikbote wat aan die 182ste brigade behoort het. Daar was 'n skool, kleuterskool, poskantoor, winkels.

In 1996 is die garnisoen ontbind, die duikbote is na ander basisse oorgedra, die families van die offisiere is uitgehaal en die eiendom, geboue en strukture is afgeskryf op die balans van die Ministerie van Verdediging.

Neftegorsk (Sakhalin-streek)

Ouer mense onthou die Neftegorskaya-tragedie baie goed. Op 28 Mei 1995, in 17 sekondes van 'n verwoestende aardbewing met 'n sterkte van 7,6, is hierdie stad byna heeltemal verwoes. Dit het snags om 1 uur gebeur. 40 minute.

Daar is besluit om nie die dorp te herstel nie, maar om mense na ander stede van Sakhalin te verhuis of om hulle te help om na die vasteland te verhuis. Tot nou toe herinner plate in die voormalige Neftegorsk met huisnommers en die name van die slagoffers aan die tragedie.

Charonda (streek Vologda)

Hierdie nedersetting het 'n ryk geskiedenis gehad: dit is in die 13de eeu gestig aan die waterweg na Novgorod aan die oewer van die Vozhe-meer. Baie gebeure het oorleef: die oprichnina van Ivan die Verskriklike, die regering van Godunov en Shuisky, het baie keer verbrand en herbou.

Na die afskaffing van die Charozersk-dorpsraad in 1970, het die mense begin uiteenloop. Sedert 2002 woon daar 5-8 mense per jaar in Charonde. Die laaste inwoner is in 2015 oorlede.